Jak już od dawna wiadomo że przeszkodą się stajesz
ból, który zadajesz więcej odbiera niż daje
Pochłonęła Cię udręka, razem szukaliśmy rozwiązania
Wszystko miało być prawidłowo, był dobry plan działania
Jedyne czego brakło, to zaangażowanie
Mogłeś wziąć się za siebie, jednak ze śmiercią taniec
stał się od niedawna Twoim nałogiem.
Nie chciałeś się starać, a teraz twarzą w twarz z Bogiem.
Czy dostaniesz jeszcze jedną szansę?
Szansa zawsze jest jedna, przecież to jasne.
Powoli zacząłeś tracić po kolei każdego
Nie martwiłeś się tym, przestałeś ufać kolegom.
Zamiast budować wolałeś zacząć niszczyć
No i zostałeś sam, a gdzie podziali się wszyscy?
Gdzie ten charakter, który przez lata ceniłem?
Czyżbyś mydlił mi oczy czy to ja zwątpiłem?

Takie tam.