Stać wśród tych którzy zagubili rytm
Tam nas nie prowadził nikt
Kilka uśmiechów rzuconych na bezdechu
Telefon milczy a miłość gdzieś w pośpiechu
Wystarczyć muszą znów
Z płynącym czasem 
Zwiększa się odporność na ból
Nie ugnę się już
Chciałbym mieć chociaż jedną z szans
Oraz kogoś kto mi ją da

Chcę napisać list
Który przetrwa świat
Może znajdziesz go za kilka lat
Gdy przeczytasz go
W końcu dowiesz się
Że naprawdę kochałem Cię

Chciałoby się uciec poza granice snów
By móc zatrzymać te co przynoszą chłód
Stanąć w miejscu 
Przeczekać parę dni 
Az znikną szare chmury tych deszczowych chwil
Kilka nie poukładanych spraw 
W zaczarowanej kuli zamknąć mocno tak
Chowając się przed prawdą w zakurzony życia kąt
Czekasz co przyniesie czas może tym razem nie oszuka nas