MOJEJ CHRZEŚNICY ARCYDZIEŁO

Miałem jakieś osiem lat 
Co mi życie mogło dać 
Razem z mamą, przy małym oknie 
Patrzyliśmy jak świat moknie 
Tato ciągle w pracy był 
By móc spełniać nasze sny 
Zwykle nie starczało na wszystko 
Ale budowali moją przyszłość 
Siostra była dla mnie wsparciem 
Mogę na nią liczyć zawsze 
Moja rodzina zawsze trzyma się razem 
Nikogo z was nigdy nie zostawię 
Bywało różnie mamy tylko wspomnienia 
Pamiętam nasz stary dom w płomieniach 
Przeszliśmy to zawsze damy radę 
Wszystko, dlatego, że trzymamy się razem.

Przyjaciele byli zawsze przy mnie 
Pomogli mi i mojej rodzinie 
Właśnie teraz, gdy pisze te słowa 
Chciałbym Wam wszystkim podziękować 
Byliście zawsze i zawsze będziecie 
Ja nie zapomnę tego za nic na świecie 
Zawsze pomóc, nie tylko być 
Takich przyjaciół nie ma nikt 
Nie potrzebuję własnej przestrzeni 
I nie zbuduję samotni na ziemi 
Liczy się dla mnie, że jesteście Wy 
Poza wami nie mam nic 
Wiem, że kiedyś przyjdzie czas, na każdego z nas 
Takie są koleje tego życia 
Ale mamy jeszcze wiele do zdobycia.