Mam poczucie, że kolejny ciężar osiadł mi na barkach. Nie uciekam, nie walczę. Przyjmuję co jest. Nie ma przecież sensu się szarpać.

Przyjęcie tego wiąże się z niechcianymi emocjami, ale one są moje. Każdy smutek, każde ukłucie żalu, każdy moment zwątpienia. Trudniejszy czas. Smutniejszy. Męczący. Ale przeminie.

* * *

Peruka pełniącą dodatkową rolę, prace kreatywne, plany.

Postępy, kolejne odkrycia, niewygodne, ale konieczne

Interwencje, zbliżające chwilę, oczyszczenie.

Sądy, sygnatury, pozwy i braki formalne.

Zagubienie, stagnacja i czas na decyzję.

Zmęczenie, zakupy i smutek.

* * *