To uczucie, gdy chcesz cofnąć czas, aby nie wydrzyło się to co Cię zraniło.

Moja przygoda z Bytomiem już się skończyła. Niestety, trwała krótko. Pomimo tego dziękuję wszystkim, którzy się angażowali, abym tam mogła być, choć te dwa tygodnie. Właściwie to mogę odchaczyć marzenie bycia w OSB. (głęboki wdech)

Pozdrawiam klasę VI, jesteście wspaniali ! Kibicuje wam i to baaardzo ! Wszyscy jesteście niesamowici, winszuję wam . : )

Jak na moje życie to byłoby to za piękne, gdybym została w Bytomiu.

Może nie jestem świetna, moja technika też nie zachwyca, wykrecenie mam słabe, ale ... ja sobie nie wyobrażam życia bez tańca. Kim bym wtedy była? Zwykła dziewczyną, Gabrysią B., która chodzi do normalnego publicznego gimnazjum, a po szkole... wraca do domu i zajmuje się niczym konkretnym. Najważniejsze jest to, że dzieki temu czuję się wolna, klasyka wykreowała mnie jako osobę, taniec sprawia mi radość nie zważając na to czy nogę mam wykręconą czy jednak pięta trochę odsunęła się do tyłu. Na scenie czuję się inaczej niż na co dzień. Stojąc przy drążku razem z potem lejącym się po plecach wypływa cała zła energia, wpadam w pewną hipnozę.Czyż to właśnie nie jest najważniejsze ? Aby taniec sprawiał radość ? Oczywiście , że lepiej się ogląda tancerki z nogą podniesioną na 180 stopni, rozwarciem gimnastyczki i ruchami łabędzia... ale to dla zawodowej baletnicy... mnie wystarczy to, że dzięki temu nie jestem ponurasem, że dzięki temu zapominam o bożym świecie. Patrząc na tancerki typu Osipova, Zakharova i inne, marzę o tym, że wspaniale by było tańczyć w wielkich operach i zachwycać ludzi. Ale z drugiej strony to one są od tego, to jest ich miejsce. A dla mnie widocznie jest inna ścieżka, której nadal szukam. Mooooże, kieeeedyś będę tancerką, ale na razie ogrom pracy mnie przeraża, może do tego dojrzeję ( chociaż wtedy może być stanowczo za późno). 

Bytom ( te dwa krókie tygodnie) zawsze będą w moim sercu. A tu w Krakowie, będę się bawić tańcem. Nie zawód, wszystko na zasadzie zabawy.

Ale będzie wszystko dobrze, nie poddajemy się, chwila przerwy i spowrotem do pracy. 

Proszę, jeżeli mnie spotkasz to postaraj się powstrzymać od zadawania pytań na temat Bytomia.

Optymistycznie ! 

Buziaki dla Jadziuli ! Wszystkiego najlepszego , kochanie ! 

JESZCZE O MNIE USŁYSZYCIE :)

*edit

Nadal szukam swojego miejsca. Chciałabym już znaleźć , chociaż jeden drogowskaz , w którą strone mam iść, która ścieżka jest dla mnie. Co będę robić, w czym się spełnię...

Ah te wpisy 15-stoletniej dziewczynki :D