Mówiłaś, że nigdy mnie nie zostawisz.
I co?
Kolejne słowa bez pokrycia.
Zostawiłaś mnie gdy potrzebowałem Cię najbardziej.
Niesłusznie oskarżyłaś, zmieszałaś z błotem..
Leżę na podłodze nie mogąc się ruszyć.
Nazywałaś mnie swoim sensem życia...
Dlaczego kłamałaś?
Zmuszasz mnie do patrzenia jak super się bawisz
podczas gdy ja rozpadam się na kawałki.
Zachowujesz się jakbym nic nie znaczył.
Jakby te 5 lat razem było nieistotne.
To takie przykre, że patrzysz jak upadam i nie obchodzi Cię to wcale.
Ale mimo wszystko życzę Ci dobrze.
Pomimo, że sam nie będę już walczył, bo nie mam sił.
Oddałem wszystko Tobie.

Od kilku dni nawet nie wychodzę z łóżka.
Łykam tylko te leki, by spać.
Nie jem, nie piję..
Jest tak źle, że nawet do toalety nie chodzę.

Mamo, przepraszam...
Widzę jak na to patrzysz i cierpisz z bezsilności.
Wrzucam stare filmy na relację, by każdy myślał, że jest ok.
Jedyne czego potrzebuję to jej zapachu i bliskości.
Jak to jest, że nadal pragnę człowieka, który tak mnie potraktował?
Ile szans można dawać?
Ile czasu można się przed kimś płaszczyć?
Nie znam odpowiedzi, a chciałbym...

Najgorsze jest to, że Ty masz pewność.
Trzymasz mnie w garści i wiesz, że zawsze tu będę.
Nie chcę już...
Chcę uwolnić się od tego uczucia i bólu.. 
Chcę umrzeć.

surprisemotherfucker

Poznań