photoblog.pl
Załóż konto

Ostatni pociąg

 

 

Z nonszalancją witam kolejny świt.

Przykładam dłoń do duszy - upewniam się,

że istnieje.

Jestem skrawkiem czasu,

który poczęto po zbyt niskiej cenie.

Może stałam się snem, co przytrafia się

tylko zaginionym?

 

Czy jesteś zbyt zmęczony,

aby przyznać się do życia? A może

to prostota myśli czyni Cię roztropnym,

zbyt bezsennym, aby zwyciężyć?

 

Modlę się za ludzi, którzy nie zdążyli

dokończyć gry. Wspominam tych,

co przyznali się do siebie

zbyt szybko.

 

Czy jestem rozwarstwionym

dotykiem, próbą, której nie podjęła się

przyszłość?

Umieram z braku pytań. Kończę się

z przesytu odpowiedzi retorycznych.

 

Potknęłam się o własne ciało.

Obumarłam, choć czas zatrzymał się

w połowie. Odjechał pociąg,

ostatni w tym sezonie, na tym świecie.

Dodane 26 KWIETNIA 2025
25
Info

Tylko obserwowani przez użytkownika staranniemilczysz
mogą komentować na tym fotoblogu.

Informacje o staranniemilczysz


Inni zdjęcia: Zegarek ze stali szlachetnej otienjasło damian7910kraków damian7910kraków damian7910kraków damian7910kraków damian7910kraków damian7910kraków damian7910kraków damian7910kraków damian7910