let me start from the beginning

#1

"Nigdy nie wpadać w panikę.

Zatrzymać się,

oddychać,

myśleć."

=)

haha oj kto by pomyślał, że nawet dziesięć lat później będę miał problem, żeby odczytać Twoje pismo.

Jak takie małe rzeczy potrafią nas odmienić, odmienić sposób w który postrzegamy świat.

Często też te małe czyny potrafią sprawić, że wróci nam wiara.

Wiara w samych siebie, wiara w ludzi.

Troszke sobie namieszałem, ale nigdy w życiu bym nie pomyślał, że wyjde z tego właśnie w taki sposób.

Silniejszy, bardziej pewny siebie.

Pewien swoich celów i pragnień.

Trzeba najpierw nauczyć się chodzić by zacząć biegać.

Chciałbym spotykać więcej takich osób w moim życiu.

Byłaś wyjątkowym przyjacielem i jedną z niewielu osób za którymi tęsknie.

Choć jestem pewien, że prędzej czy później nasze drogi się jeszcze zejdą.

Cieszę się, że nauczyłem sie chociaż trochę o tym rozmawiać.

I wiem, że mam wsparcie w wielu osobach którym na mnie w jakimś stopniu zależy.

Może nie do końca zgadzają się z moimi decyzjami,

ale wspierają mnie w nich.

Skupmy się może pierw na tym, gdzie jest podstawa problemu,

dopiero potem będziemy podejmować drastyczne kroki.

Odeszły juz smutki, teraz jest głównie ekscytacja.

Czuje się podescytowany tym co nadchodzi,

zastanawiam się tylko jak to mnie zmieni.

Czy będzie tak jak mówiłaś

i wróci stary Sroczi?

Chyba każdy za nim tęskni.

Każdy kto go oczywiście doświadczył.

Szczerze? Nie mogę się doczekać! :)