opowiadanie4 cz.4 (moje)

-Woow, co Ci się stało?

-Mały wypadek przy pracy. Wejdź zapraszam.

-Dzięki. 

-Spoko.

-Może Ci pomogę?

-Nie trzeba pozcieram tylko tą mąkę i zacznę się ogarniać, a Ty  siadaj sobie w salonie.

-No dobra.

-A tak w ogóle to która godzina?-powiedziałam odwrócona tyłem do niego.

-18:39.

-Ejejej, powinieneś tu być za dwadzieścia minut, a ja wtedy była bym już gotowa, a nie cała ubrudzona mąką.

Niestety nie usłyszałam odpowiedzi.

-Skończyłam!-krzyknęłam uradowana.

Odwróciłam się i zamarłam. Zobaczyłam, że Dawid stoi przede mną. Patrzył mi głęboko w oczy jakby chciał mi coś powiedzieć, ale nie może się przełamać. Staliśmy tak dłuższą chwilę, aż poczułam, że jego ręce znalazły się na moich biodrach. Nasze twarze z każdą chwilą były bliżej siebie, a kiedy dzieliły nas zaledwie dwa centymetry odwróciłam głowę.

-Przepraszam, przepraszam słyszysz?-złapał i odwrócił moją głowę w jego stronę tak abym spojrzała mu w oczy.

-Nic się nie stało. Chodź na górę.-powiedziałam i weszliśmy do mojego pokoju. - Poczekaj tutaj, a ja szybko ogarnę wlosy i możemy iść.

-Okey, nie spiesz się.

Weszłam do łazienki i zamknęłam drzwi na zamek. Podeszłam do lustra i się przestraszyłam. Wyglądałam jak jakiś nieustraszony ogr. Rozpuściłam włosy i ściągnęłam ubrania. Weszłam pod prysznic. Czułam jak woda płynie wolnym strumieniem po moim ciele. Szybko umyłam głowę i nałożyłam odżywkę, po paru minutach spłukałam ją. Wyszłam z kabiny i owinęłam głowę i ciało ręcznikami. Nałożyłam świeżą bieliznę. Wzrokiem szukałam ubrań, ale po chwili zorientowałam się, że nie wzięłam ich z pokoju.

-Pięknie, po prostu pięknie.-wymamrotałam pod nosem.

Otworzyłam drzwi i weszłam w ręczniku do mojego pokoju. Wzrok Dawida od razu pokierował się ku mnie i nie mógł oderwać ode mnie oczu.

-Eee no, laska.-powiedział i uśmiechnął się zawadiacko.

-Eee no, głupek.-odgryzłam się.

-Nie tak ostro.

-Hahaha, bardzo śmieszne...

-Za piętnaście minut będę gotowa.

-Czekaam.

cdn...

___________________

obowiązki wzywają :**