( :

Ciężki dzionek się dzisiaj wylosował - roboty od groma, chmara klientów ale defacto to dobrze - jeśli ktoś marzy ażeby wybudować wspólną idyllę, twierdzę, oazę spokoju w lesie to musi dużo pracować. W końcu mam kawałek ziemi w lesie, większość już odłożyłem, mam nadzieję jak najszybciej zrealizować ten plan!

Wiesz Kaśku, taki NASZ WSPÓLNY domek, w którym budził by Nas śpiewa ptaków za oknem, a ja mógłbym Tobie na dzień dobry zrobić śniadanie do łóżka. Za to wieczorem moglibyśmy oglądać gwiazdy leżąc na tarasie albo moglibyśmy pograć w jakieś planszówki, ewentualnie w warcaby, w które obowiązkowo bym "przegrał". Taka nasza idylla, taki nasz wspólny bastion, w którym nie ma miejsca na lęki, nerwy czy stres!

: )

Cholibka, tych trzech ogrodników się coś przedłuża, za oknem zimko oraz deszczowo, gdzie do cholery jest to ocieplenie klimatu? Wiesz, tak bardzo chciałbym Ciebie teraz przytulić, popatrzeć w Twoje magiczne brązowe oczyska oraz stać się Twoim, prywatnym, pawłowym ciepłym kocykiem, który zapewni Tobie ciepełko w ten ziąb!

Chciałbym też odnieść się do emocji, które tak często Nam towarzyszą na co dzień. Bo każdy może mieć gorszą chwilkę, nieprawdaż? Wydaje mi się, że wtedy najlepszym lekarstwem jest partner, który wesprze, pomoże, poda łapkę, przytuli oraz przegoni te wszystkie pejoratywne uczucia!

Z jednej strony ważne jest aby zrozumieć mechanizmy, które powodują dane emocje ale to takie trywialne, tak łatwo o tym pisać, gorzej to wdrożyć w żyćko - wiem to doskonale z autopsji!

Moim lekarstwem na to jest kultywowanie tych dobrych, tych szczerych, tych emocji prosto z serca, te które powodują u nas uśmiech na buźce - najlepiej zrobić to na jakimś spacerku, by dodatkowo podładować akumulatorki endorfinami!

A gdy tak wrócić do tych emocji które towarzyszyły Nam wtedy gdy "zgubiłem K.lucze" i się tak szczerze przytuliliśmy? albo specjalnie pojechałem z Panem Adamem na zastępstwo w majówkę by tylko zdobyć pretekst by pojawić się w biurze i Ciebie zobaczyć - pamiętasz jak wtedy Ciebie rozśmieszyłem albo poleciłem lego technix dla małego Piotrka. Żałuję swoich błędów oraz tego, że nie mam już wstępu do tego miejsca, gdzie wszystko się zaczęło- a z chęcią bym tam wrócił. I tak zgadłaś, głównie dla Ciebie! O ironio, wtedy też były wybory prezydenckie!

By na podstawie tych emocji stworzyć cos szczerego, cos miłego, cos prawdziwego taki związek pełen miłości, zaufania oraz wspólnego wspierania się. Bo mi się wydaje, ze warto dbać o te dobrego emocje, wierzę, że mogą one stać się idealnym spoiwem - takiego trwałego partnerstwao, tak zawsze, na zawsze!

Widzisz Kochana K.aŚku, mój dorosły chciałby zadać o Ciebie, o Twój wewnętrzny spokój Twoje potrzeby, Twoje uczucia, zapewnić bezpieczeństwo oraz rozmawiać z Toba o wszystkim. Z kolei wewnętrzne dziecko tak bardzo chciałoby Ciebie rozśmieszać na każdym kroku, karmić Ciebie tymi pozytywnymi emocjami oraz przytulic, najlepiej tu teraz tak mocno, tak szczerze, tak z serduszka.

Myślę, że teraz jest idealny moment, więc podaj mi swoja rączkę i chodźmy razem, wspólnie przez życko! Moja łapka, moje ramię, moje serduszko są zawsze gotowe by dać Tobie to na co zasługujesz tą prawdziwą, szczerą miłość! : ) Z kosmiczną nawiązką za to co Ciebie w życiu spotkało w końcu jesteś astralną księżniczką!

Ah, tak na koniec, jeszcze jedna niezapominajka, którą chciałbym zrealizować! Jakaś wspólna sesja z ukochaną osobą, w której moglibyśmy włączyć tryb wewnętrznego dziecka oraz zrobić mnóstwo zdjęć z głupimi minkami - tak by później na starość do nich wracać tuląc się przy kominku! 

A zdjątko tak na przekór tej temperaturze, jakoś z początku maja - jak człek zapracowany, to nie ma kiedy zdjęć zrobić, obiecuję to nadrobić na jakimś spacerze! Najlepiej na Naszym wspólnym spacerku, Kaśku! Dasz się na takim zaprosić? : )

No i wszystkiego co najlepsze, wszystkiego co z serca, wszystkiego co sprawia uśmiech z okazji 17stego - #DLA CIEBIE!