Nie moge spac, nie teraz, nie w takim momencie. Siedze i  truje sie nutami. . . Dawno tyle nie rozmyslałam.

Stoje w kropce. Dlaczego? Nie wiem. Czuje sie pusta w środku.  Nie mam nic do powiedzenia a zarazem nasuwa mi sie dużo na język. 

Dlaczego jest jak jest? Te pierdolonoe pytania. Rujnuja mnie dziś od środka. 

  Byłam dzisiaj w tak dobrym humorze, a nie spodziewanie Emocjonalnie umarłam. Co za Paradoks.

Komuś dzieje się krzywda i ja też się tym duszę, Wyobraźnia przeszywa, przeżywam to choć nie muszę.

Czy ma jakieś znaczenie? Wiem, że czasu nie wrócę i przeszłości nie zmienię.
Za to myślę i czuję, jestem tylko człowiekiem,  wszystko przychodzi z wiekiem.

Czasem nie masz wpływu na pewne sytuacje.Runąć można nagle, los figle płata nagłe.

walka to standard, mnóstwo chorych przypadków.Dziadek, babcia i ziomki po kolei odchodzą.

Dramat tyka każdego czy to na własne życzenie? Gdzie litość i rozsądek? Bez rozwiązania wątek,

Myśli parzy niczym wrzątek gdy koniec to początek. Gdy początek to koniec, jednak życie ma wartość wielką.

umarłam.