Życie...

Moja postać z WoW-a, jak jeszcze grałam na prywatnym

servie razem z byłym i jego kolegą. Troche nie dopracowałam

tego stworka, bo dopiero, gdy skończyłam rysować skapnęłam się,

że o czymś zapomniałam ^ ^'' ale stwierdziłam, ze jak będę poprawiać to

zepsuje, więc nic nie dotykałam i powiem, ze nawet mi się podoba :3

Im dłużej obserwuje co sie dzieje dookoła mnie tym bardziej mam wrażenie, że kazde staranie nie ma sensu na dłuższą mete.

Chociaż nie, czasem jest sens, ale to i tak nic nie zmienia. Nic nie jest wieczne i jeśli coś ma odejść, odejdzie.

Nie raz się o tym przekonałam i co mi z tego przyszło?

Fucha Obserwatora, nie odczuwanie głodu, problemy ze snem i nerwami oraz problem z emocjami, bo nawet nie potrafie odczuwać wielu rzeczy.

No nic.

Przywykłam.

Przecież nie będę rozpaczać nad tym, że mogłabym nie jeść całe dnie, tak samo ze spaniem, no i nawet gdy się śmieje nie zawsze odczuwam radość.

Dobra, koniec biadolenia i rozpaczania nad swoim losem.

Będzie co ma być.

http://www.sadistic.pl/a-slender-man-story-vt155244.htm

Amatorski filmik o Slendermanie