Za kratami...

Jeżeli nie chcesz aby psy w schroniskach cierpiały przekaż 1% swojego podatku na Miejskie Schronisko dla Zwierząt w Toruniu. Oto nr konta: 53116022020000000055308183 Fazy socjalizacji w wychowaniu psa Każde szczenię rodzi się wyposażone w odziedziczone po przodkach cechy i skłonności, które w dużej mierze decydują o tym, jaki charakter będzie miało jako dorosły pies... Każde szczenię rodzi się wyposażone w odziedziczone po przodkach cechy i skłonności, które w dużej mierze decydują o tym, jaki charakter będzie miało jako dorosły pies. Ale ważne są również pozytywne i negatywne doświadczenia, jakie spotykają szczenię w pierwszym okresie życia. Proces uczenia się bycia psem, nawiązywania kontaktów z psami oraz kontaktów z człowiekiem, naukę funkcjonowania w ludzkiej rodzinie nazywamy socjalizacją. PIERWSZE TRZY TYGODNIE: DOTYK LUDZKIEJ RĘKI Zanim szczenię zacznie słyszeć i otworzy oczy, poznaje świat dotykiem. Instynktownie garnie się do matki w poszukiwaniu mleka i ciepła. Jego niewielka początkowo ruchliwość rośnie z każdym dniem. Stopniowo do bodźców dotykowych dołączają słuchowe i wzrokowe. W tej fazie rozwoju zwierzę jest całkowicie zdane na matkę, jednak już wtedy rozpoczyna się pierwsza faza socjalizacji z człowiekiem. Każde bowiem dotknięcie ludzkiej ręki, każde wyjęcie z kojca i wzięcie na ręce, nieuniknione przy sprzątaniu, jest dla malca stresem. Od człowieka zależy, czy będzie to przeżycie pozytywne, czy negatywne. Szczenięta często brane na ręce i przytulane są znacznie bardziej przymilne niż te, których w tym okresie nie dotknęła ludzka ręka. Wiedzą o tym świetnie wszyscy ci, którym przyszło sztucznie dokarmiać szczeniaki: reagują one na obecność człowieka, garną się do niego, jeszcze zanim otworzą oczy, choć oczywiście głównym dla nich bodźcem jest upragniona porcja jedzenia. DRUGI MIESIĄC ŻYCIA: NAJWAŻNIEJSZE LEKCJE U MAMY W pierwszych tygodniach życia szczeniąt matka i dzieci powinny mieć zapewniony jak największy spokój. Kiedy malcy skończą trzy tygodnie, przychodzi czas na zapoznanie się ze światem. W zabawach z matką i rodzeństwem uczą się, co to znaczy być psem, poznają zasady hierarchii panującej w stadzie, zasad podporządkowania się i, co nie jest bez znaczenia, poznają siłę swoich zębów oraz granice, do jakich mogą się w ich użyciu posunąć. To bardzo ważne lekcje w życiu każdego psa. Szczenięta, które z rozmaitych przyczyn są w tym okresie pozbawione opieki matki, nigdy do końca nie opanują poprawnych psich zachowań i będą miały problemy z zachowaniem się wobec innych psów w dorosłym życiu. Równie ważne jest, by w tym okresie szczeniaki miały możliwość zapoznania się z jak największą liczbą bodźców i hałasów, typowych dla normalnego domowego życia, takich jak radio czy dźwięki rozmaitych sprzętów domowych. Powinny też poznawać różnych ludzi, a o ile to możliwe, również inne zwierzęta. Szczenięta trzymane na uboczu, nie głaskane i nie przytulane, stykające się z ręką ludzką tylko w porach karmienia, jako dorosłe psy nie będą czuły potrzeby kontaktowania się z człowiekiem i nie sprawdzą się jako psy rodzinne. TRZECI MIESIĄC I PÓŹNIEJ: SOCJALIZACJA MŁODZIEŃCZA Wczesne fazy socjalizacji i ich prawidłowy przebieg zależą od hodowcy. Kiedy szczenię ukończy siedem tygodni, gotowe jest do samodzielnego podbijania świata. Matka nauczyła je już funkcjonowania w świecie psów i wpoiła podstawowe zasady psiego savoir vivre'u. Teraz niesłychanie istotne jest, by zwierzę mogło poznać jak najwięcej nowych sytuacji i zetknąć się z jak największą liczbą bodźców. Okres między szóstym a dwunastym tygodniem życia to czas najbardziej intensywnej nauki dla młodego psa. To także czas ostatecznego kształtowania się jego charakteru. Po zakończeniu kwarantanny poszczepiennej zwierzę powinno być zabierane wszędzie, gdzie tylko z psem wpuszczają. Powinno mieć możliwość zabawy z innymi psami: jeśli w tym okresie wpoimy mu lęk przed nimi, co często zdarza się niedoświadczonym, nadopiekuńczym właścicielom, jako dorosły pies będzie wdawać się w bójki, przysparzając nam kłopotów. W interesie własnym oraz psa warto zapisać się z malcem do psiego przedszkola, gdzie pod okiem instruktora będzie on miał okazję zapoznać się z innymi psami, zdobyć kolejne doświadczenia. Bardzo ważne są też kontakty z jak największą liczbą osób, dzięki nim wychowamy nieagresywnego wobec ludzi psa. Jeżeli chcecie dowiedzieć się więcej na temat alergii pokarmowej, zapraszamy do kupna numeru archiwalnego 7/99.