Cześć.

Tego fotobloga będę prowadził z kuzynką która ma wiele pomysłów na akcje do opowiadania.

Cicho podeszłam do drzwi i popatrzyłam przez oczko w drzwiach, to był on.Otworzyłam drzwi.

-Hej, mam na imie Dawid, właśnie wprowadziłem się piętro niżej.~~ Powiedział.

-No to witam cię w domu Dawidzie, jestem Ketamina~~ Uśmiechnełam się lekko i podałam mu rękę.

-Bardzo miło mi cię poznać~~ Złapał ją delikatnie.

~~Dawid pomóż nam jeszcze w rozpakowywaniu, potem się przywitasz!~~ Usłyszeliśmy głos kobiety.

-Wybacz, to moja mama, to ja lecę, mogę potem wpaść?~~ Uśmiechnął się przyjaźnie.

-Oczywiście, nie ma sprawy~~ Odwzajemniłam uśmiech i patrzyłam jak Dawid wraca do mieszkania, zmknełam drzwi i wróciłam do laptopa, całe zdarzenie opisałam mojej przyjaciółce. Popołódnie mineło spokojnie, troche hałasu z mieszkania Dawida i to wszystko. Była już godzina 18 kiedy usłyszałam ponowne pukanie. Wiedziałam że to Dawid, szybko ogarnełam łóżko i poszłam otworzyć.

Stał przed drzwiami z szerokim uśmiechem z głową do góry, uśmiechnełam się i przekręciłam zamek.

-Dobry wieczór madam~~ ukłonił się.

-Nie przesadzaj, wchodz~~ zaczełam się smiać, a on ze mną.

Wszedł niepewnym krokiem, weszliśmy do pokoju i usiadliśmy na łóżku.

-Ile masz lat?~~ odezwałam się po chwili ciszy.

-16 a ty?

-15.

-Nie wielka różnica, ile tu mieszkasz? Opowiedz mi o sobie.

-Mieszkam tu od 7 roku życia, hmm..co mogę ci o sobie powiedzieć. Interesuję się magią i rzeczami paranormalnymi, tak z lekka mrocznymi.~~ zrobiłam się czerwona o tym mówiąc, może pomyśli że jestem idiotką czy coś.

-Podobnie jak ja~~ uśmiechnął się delikatnie

-Do jakiego gimnazjum idziesz?~~zapytałam

-13, podobno gdzieś tu nie daleko.

-Chodzę tam! Ale odjazd, będziemy chodzić razem.

-Chodzić?~~ zarumienił się.

-Nie, nie to miałam na myśli, chyba..~~ zakryłam twarz poduszką ,,boże, co ja wygaduje.'' pomyślałam.

-Rozumiem, hah. Ja już będę szedł, jeszcze troche rzeczy mam do zrobienia. Miło mi cię poznać Keta.~~ uśmiechnął się szeroko i skierował w stronę drzwi. Rzuciłam mu jeszcze miłe spojrzenie i zamknęłam za nim drzwi. Wróciłam do pokoju, położyłam na łóżku i rozmyślałam nad Dawidem, miły chłopak. Nawet nie wiem kiedy zasnełam.

Może jeszcze potem coś dodam, może nawet kuzynka coś napisze. Na razie nie mam siły pisać dalej.