Czuję dziwny ból

I zastanawiam się

czy przekroczyłam  czas ekranowy

czy to słowa jednostajnie tłukące

o wewnętrzną część czaszki

Czy rozładowanie napięcia seksualnego

rozładuje ból?

___________________________________________

Z Twoich ust dobiega

- Czego Ci brak?

A emocje na mojej twarzy

Muszą demaskować zakłopotanie

I wiem

że masz na myśli

moje życie

mój związek

mojego partnera

Moje życie jest wybrakowane

Jednak nie wiem, czego w nim brakuje

Więc na co dzień idę małymi krokami

Każdemu dniu nadaje nowy sens

By droga miała znaczenie

Mój związek jest złożony

Choć nie jest trudny

Nie należy do łatwych

Jest piękny

Jest szczęśliwy 

Jest bezpieczny *choć bywa chwiejny

Mój mąż

Szalenie inteligenty

Nadzwyczaj silny

Ponad wszystko kochający

Jest idealny

Prawie

Ma wadę lub dwie

I widzi te rysy w powiększeniu

Kochające oczy mają wielki defekt

Miłość ma moc zniekształcania rzeczywistości

Z daleka dobiega Twój głos

Otrząsam się z własnych myśli

I czuję Twoją obecność

tuż za mną

Przez niedokładnie zamknięte usta

Sączą się słowa

Pojedyncze

Przerywane

- Wiesz, jest, nie, niczego

To dzieje się zawsze, gdy się pojawiasz

Bełkoczę bezskładnie

Nie spodziewałam się bezpośrednich pytań

Nie spodziewałam się Twojej obecności

Nie spodziewałam się Twojej bliskości

I nie przewidziałam konfrontacji z prawdą

Ta obiektywna prawda

Prawda racjonalnie logiczna

Prawda mojego mózgu

Jest też inna prawda

Ta inna prawda

Prawda mojego serca

Nie neguje obiektywnego obrazu

Dodaje do niego tylko to

czego brak

Brak Ciebie

ponad wszystko

Brak Twojej obecności

Brak Twojej bliskości

Brak Twojego uśmiechu

Brak Ciebie

I te prawdy wchodzą w jakiś niesamowity konflikt

Konflikt wewnętrzny

I te prawdy czasem odważam się tłumaczyć na głos

Choć poza sercem

Prawda serca

Ubrana w słowa

Brzmi żałośnie

Traci wymiar, znaczenie

wydźwięk, który nadaje jej serce

Równocześnie podważam swoją zdolność do miłości

Tej miłości

Którą czułam raz

Pełnej

Intensywnej

Bezgranicznej

Żarliwej

Nie wierzę, że drugi raz może istnieć pierwsza

Ale wierzę, że może istnieć prawdziwa

Nie, nie oznacza to, że ta jest nieprawdziwa

Ale jestem w każdej chwili gotowa na jej koniec

I jestem pewna, że bym go przetrwała

Złamałabym się, skończyłabym się, zwątpliła, upadła

Miłość którą mam, pozwala mi mieć granice

Nie wiem, czy ona pozwala, czy ja je wyznaczam

Kochając Ciebie zapomniałabym o granicach

Pozwoliłabym się zatrzeć granicy między mną a Tobą

Miłość, którą mam, pozwala mi rosnąć niezależnie

Pozwala mi nosić własne imię z podniesioną głową

Pozwala mi zachować własną tożsamość

Kochając Ciebie

Znam ten rodzaj miłości

Pełnej szaleństwa

Intensywniejszej niż cokolwiek, co znasz

Bezgranicznie ograniczającej pole widzenia

Gorętszej niż rozżarzone węgle

Po tym miłosnym tańcu

powietrza z ogniem

przykryłaby mnie fala czerni

zmyła sens

zmyła złudzenia

rzuciła tożsamością o skały

zaśmiała się białą falą

solą obmyła rany i zniknęła

Absurdalne nieprawdaż

Absurdalnie wszystko

philosophysophie

Edinburgh