005

KLICK

***

To dziś jest ten dzień. W końcu naszło mnie na poważne przemyślenia. Przeraża mnie to jak ludzie na siebie nawzajem patrzą. Kiedyś mówiono o mnie 'brzydka' bo nosiłam spodnie i wyblakłe bluski... Dziś założę sukienkę i wyprostuje włosy i słyszę kiedy idę ulicą na mieście 'patrz, ale piękna laska...'. To smutne, że ludzie nie dostrzegają piękna w drugim człowieku wtedy, kiedy jest z nim źle. Dopiero jakiś przeskok w mózgu bądź nagły przypływ gotówki sprawiają, że z szarej myszy nagle stajesz się 'piękną laską'. Ale jak to działa na nas samych! Na tych najbardziej zainteresowanych! Kiedyś nieśmiała i niezbyt wesoła dziewczyna, dziś pewna siebie, wesoła i rozgadana. Ty mówisz do mnie 'fajna dupa z Ciebie', ja tylko uśmiecham się ironicznie i pytam 'tylko tyle we mnie widzisz?'. Nie boję się zadawać niewygodnych pytań. Nie boję się śmiać publicznie z kogoś kogo nie lubię. Nie boję się wyjść na ulicę i śpiewać choć wiem, że brakuje mi talentu. Nie boję się stanąć przed tłumem i wszystkich opieprzyć ot, tak po prostu bo nie pasują mi te fałszywe twarze. Nie podoba mi się to kiedy patrzysz mi w oczy i się mi zwierzasz jak najlepszej przyjaciółce, a za chwile idziesz i obrabiasz mi dupe... Chcesz żyć ze mną w zgodzie? Chcesz mi się zwierzać? To weź się kurwa ogarnij! Nienawidzę tego zakłamania. Jeśli zamierzasz mi skłamać to weź się kurwa w ogóle do mnie nie odzywaj bo zjadę Cie ostro jak dziwke, jak suke. A teraz taka mała adnotacja do osób, które popularnie nazywane są 'plastikami', jednak ja mówię po prostu 'kurwa': szukacie pocieszenia? przyjaźni? czegoś innego? Nie polecam szukać u mnie bo ja nie chcę być widziana z kimś takim. Podobno tak jest najlepiej. Wylać swą frustrację na klawiaturę. Nie wiem czy po wypisaniu tysiąsa zdań, tysiąca rzeczy, które mnie męczą czułabym się choć o jotę lepiej. Jak na razie nie widać efektów. Podobno dziś jestem ładniejsza. Podobno jakoś strasznie się zmieniłam. Podobno na lepsze. Ale ja nie czuję się inna. Ja nie czuję się ładniejsza. Na pewno inaczej się zachowuję, inaczej mówię, ubieram się. Prostuję włosy i robię makijaż. Słyszę o sobie 'piękna'. Jakoś nie czuję się dzięki temu lepiej. Powinnam? Możliwe. Ale cóż z tego? To chyba taki kolejny stereotyp. Że kiedy ktoś zmienia się na lepsze według innych ludzi to powinien czuć się z tym lepiej. Czuć się z tym dobrze. Jakoś nie czuję się źle kiedy niszczę stereotypy jeden po drugim. Podobno mam trudny charakter. Jakoś nie jest mi z tym źle. Nie jest mi źle bo ludzie przeważnie mnie nie rozumieją. Nie rozumieją mnie bo mówię o rzeczach, o których oni będą mówić gdzieś za 10 lat. Ktoś kiedyś powiedział, że jestem nad wiek dojrzała. Czy jest to prawda? Nie wiem. Ale przestałam pytać. Nie ma sensu gdy z góry jest się skazanym na brak odpowiedzi. Nie spytam też o zdanie nikogo w moim wieku. Ich odpowiedź nie będzie obiektywna.

Dręczy mnie pytanie, wiesz? I jeszcze... Wiesz co? Nie umrę doputy nie otrzymam odpowiedzi.

''Miłość i ból to nieodzowna para. Wzieli ślub dawno temu bo Miłość kochała Ból, a ten z kolei uwielbiał doprawiać Miłość dreszczykiem emocji.'' - cytat z ''Miłość i Ból'' mojego autorstwa.

''Eej, jestem tutaj nadal i patrzę na Ziemię z łzami w oczach...''

***

Dalej jedzie życie, chwilami przecieka przez palce, ale na ogół idzie równo z rytmem serca.