Cytaty.

"Na śmierć i życie" cz. 14, zapraszam do lektury! :*

http://www.photoblog.pl/opowiadaniazsercemx3/173044496/na-smierc-i-zycie-cz-14.html

To nie żad­na sztu­ka kochać człowieka w nie­szczęściu. Do­piero w sza­rym codzien­nym życiu miłość wys­ta­wiona jest na praw­dziwą próbę.

Jeżeli coś kochasz, daj mu wol­ność. Jeżeli wróci do Ciebie, jest Two­je. Jeżeli nie wróci, oz­nacza to, że nig­dy od początku Two­je nie było.

Miłość to oj­ciec ra­tujący dzieci z płonące­go bu­dyn­ku, wy­noszący je i ginący przy tym. Kiedy kochasz przes­ta­jesz żyć dla siebie, żyjesz dla in­nej osoby.

Kochać dru­giego człowieka oz­nacza wielką pracę nad sobą.

Życie zaw­sze wychodzi nam na prze­ciw z zap­rosze­niem: "Chodźcie, zo­baczy­cie jak cu­dow­nie jest żyć." A co my ro­bimy? Co­famy się i ro­bimy mu zdjęcie.

Naj­smut­niej­si ludzie ja­kich w życiu spot­kałam, to ci, którzy nie in­te­resują się niczym głębo­ko. Pas­ja i za­dowo­lenie idą ze sobą w parze, a bez nich każde szczęście jest wyłącznie chwi­lowe, nie ma bo­wiem bodźca, który by je podtrzymywał.

Cza­sami trze­ba usiąść obok i czyjąś dłoń zam­knąć w swo­jej dłoni, wte­dy na­wet łzy będą sma­kować jak szczęście.

Kochać to także umieć się roz­stać. Umieć poz­wo­lić ko­muś odejść, na­wet jeśli darzy się go wiel­kim uczu­ciem. Miłość jest zap­rzecze­niem egoiz­mu, za­bor­czości, jest skiero­waniem się ku dru­giej oso­bie, jest prag­nieniem prze­de wszys­tkim jej szczęścia, cza­sem wbrew własnemu.

Ciężko było przes­tać wie­rzyć, że kwiat może być piękny bez ce­lu, ciężko przyjąć, że można tańczyć w ciemnościach.

Nie re­zyg­nuj z nadziei, nie daj się po­nieść roz­paczy z po­wodu te­go, co się stało. Opłaki­wanie te­go, co nie wróci, co zos­tało stra­cone bez­powrot­nie, jest naj­gor­szą z ludzkich słabości.

Wys­tar­czy po­myśleć, ile się zmienia, jeżeli zej­dzie się z chod­ni­ka i zro­bi trzy kro­ki po jezdni...

Nie ma zbyt wiele cza­su, by być szczęśli­wym. Dni prze­mijają szyb­ko. Życie jest krótkie. W księdze naszej przyszłości wpi­suje­my marze­nia, a ja­kaś niewidzial­na ręka nam je przek­reśla. Nie ma­my wte­dy żad­ne­go wy­boru. Jeżeli nie jes­teśmy szczęśli­wi dziś, jak pot­ra­fimy być ni­mi jutro?

Aby dojść do te­go, czym nie jes­teś, iść mu­sisz drogą, na której nie ma ciebie.

SWOJE OPOWIADANIA MOŻECIE WYSYŁAĆ NA MAILA:

[email protected]