W mojej głowie cz. 32

Zapraszam do czytania mojego opowiadania, pt. "Na śmierć i życie" :)

http://www.photoblog.pl/opowiadaniazsercemx3/173006652/na-smierc-i-zycie-cz-8.html

W mojej głowie cz. 32

2014
Siadam za biurkiem i odpisuję na większość listów, prócz jednego. Od Paula Hewsona. Mam dziwne wrażenie, że skądś znam to nazwisko. Już chcę wpisać je w wyszukiwarkę internetową, kiedy słyszę charakterystyczny dźwięk przysłanej wiadomości. Otwieram komunikator i przyglądam się chwilę nadawcy.
Witaj, Julio.
Nie miałem jeszcze przyjemności zobaczyć Cię tego ranka. Wiem, że minęło już południe, ale liczę na późny lunch zjedzony w Twoim towarzystwie. Nie przyjmuję odmowy. Zaraz będę na Twoim piętrze. Spotkajmy się przy windzie. 
Anthony

Robię się czerwona na twarzy i rozglądam się szybko po pomieszczeniu. Dziewczyny wróciły już z przerwy i zajęte pracą, stukają palcami w swoje klawiatury. Wstaję szybko z miejsca, łapiąc torebkę zawieszoną na jego oparciu.
-Idę& idę do toalety- informuję je, ale żadna nie raczy nawet posłać mi spojrzenia.
Wzruszam ramionami i praktycznie wybiegam z pokoju. Kieruję się długim korytarzem w stronę wind. Przystaję przed jedną zastanawiając się, czy aby na pewno nie zachowuję się jak idiotka. Albo jak młotek. Tak, zdecydowanie. Wracam do maili.
(Sia - Breathe Me)
Odwracam się na pięcie i chcę odejść, kiedy do moich uszu dochodzi dźwięk nadjeżdżającej windy.
-Julio- słyszę jego głos, wciągam głośno powietrze do płuc, a moje ciało sztywnieje.
-Witaj, Anthony- odpowiadam cicho.
Za cicho, karcę się w myślach. Prostuję plecy i powoli odwracam się w jego kierunku.
To, co widzę sprawia, że mam ochotę podejść do niego, dotknąć policzka, pokrytego dwudniowym ciemnym zarostem i dowiedzieć się czy on jest prawdziwy.
Bo wygląda jak pieprzony książę z bajki.

cdn.

W.W.G