W mojej głowie cz. 28

ZAPRASZAM DO SZÓSTEJ CZĘŚCI "NA ŚMIERĆ I ŻYCIE" :*
http://www.photoblog.pl/opowiadaniazsercemx3/172992059/na-smierc-i-zycie-cz-6.html

W mojej głowie cz. 28

-Co się zdarzyło w piątek?- pyta ostro.
-Co się zdarzyło?- odpowiadam pytaniem na pytanie.
Widzę złość wybuchającą w oczach Ellie.
-Nie denerwuj mnie, Jules.
Krzywię się.
-Byłyśmy na imprezie. Trochę wypiłyśmy. Co jest między tobą a Markiem?
Wiem, że nie da się jej oszukać, mimo to próbuję.
-Nie zmieniaj tematu, kobieto. Lepiej odpowiedz, co dzieje się między tobą a Brentem!
Pochylam się nad stołem, chcąc przymknąć jej usta dłonią, ale nie robię tego, bo Ellie zwinnie robi unik.
-Nie graj ze mną w ten sposób. Jesteśmy przyjaciółkami.
-Naprawdę? Przyjaciółka nie powinna rozdawać mojego numeru telefonu obcym mężczyzną.
-O czym ty&- przerywa, kiedy dociera do niej sens moich słów.- Ach, tu cię boli. On się o ciebie martwił, młotku! Nie wiem, co wydarzyło się między tobą, nim a Robertem, ale kiedy pojawiłam się na tym nieszczęsnym parkingu, ty jak oszalała chciałaś wracać do domu. I to sama! Bez pana B., bez Roberta i co najważniejsze- beze mnie!
Wiem, że jest zła, a ja nie wiem jak mam temu zaradzić.
-Ok, poczekaj.- Podnoszę dłoń do góry.- O co chodzi z tymi przezwiskami? Jules, młotek, pan B.? Serio?
Na jej zaciętej twarzy pojawia się cień śmiechu, a ja przybijam sobie mentalną piątkę. Brawo, Julia! Masz ją.
-Wybacz, kochanie, ale nie ujdzie ci to na sucho- mówi, krzyżując ręce na piersi.
Krzywię się.
-Chodzi o to, że ja nie wiem, o co chodzi.
-Trochę jaśniej, proszę.
-Ellie, ja naprawdę nie wiem, co się stało w piątek.
-Chyba nie wypiłaś aż tak dużo.
-Nie- zaprzeczam do razu. Nie wiem, co się działo, bo to był jakiś kiepski odcinek serialu komediowego. Tańczę z Robertem, potem z Anthonym, potem jestem sama, potem znów z Anthonym, później jestem z Robertem i z Anthonym. Oni się szarpią. Tylko dlatego, że chcę wrócić do domu, nie idąc z żadnym do łóżka.

cdn.

W.W.G