Bezczelna cz. 9 cd.

część dziewiąta cd.

Odłożyłam telefon i przejrzałam się w lustrze. Wyglądałam normalnie, jednak bezsenność dała mi się we znaki. Nie czułam zmęczenia, ani osłabienia. Ostatnie noce były dla mnie ciężkie. Noc w noc do moich snów wkradały mi się koszmary z udziałem mojej matki.
Spojrzałam na telefon.
*Nie mądrzyj się, kotek.
Uśmiechnęłam się. Wiele osób zastanawia się dlaczego Alex mówi na mnie "kotek". Jest kilka powodów. Jednym z nich jest taki, że nienawidzę kotów i mam na nie uczulenie. Na początku mówił tak, by mnie wkurzyć i mu się udawało. Teraz to określenie brzmi z jego ust jak czekoladki.
A ja kocham czekoladki.
*Kończę. Carter pomyśli, że utonęłam w łazience.
*Spokojnie. W ogóle co ty w nim widzisz?
*Wszystkie zajebiste cechy, których ci brakuje.
Wróciłam do Cartera.
-Sorry, dostałam telefon z pracy- skłamałam.
-Nie ma sprawy- uśmiechnął się.
Jest przystojny. Nie mogę ocenić, czy on, czy Alex mają u mnie większe noty. W ogóle nie ma między nimi podobieństwa. Carter jest spokojny, mądry i umie o siebie zadbać. Przeciwieństwo Alexa.
Dostałam sms'a. Od nieznanego numeru.
*Mels, masz być u mnie za godzinę. Chcę cię zobaczyć pode mną z rozłożonymi nogami.
-R xx
Musiałam skrzyżować nogi, samym smsem wywołam u mnie podniecenie.
Pieprzony Ryan.

cdn.

Ola