Przebudzenie cz. 1

http://www.youtube.com/watch?v=A5nRPjvuL2A

"Przebudzenie"

Stoję w parku. Jest Wieczór. Zimno mi. Jestem wściekła.
- Jak mogłeś?  krzyczę do bruneta stojącego naprzeciwko  Jak mogłeś mi to zrobić?
- Gabrielle to nie tak. To nie było tak.  mówi do mnie. Kłamie.
- Widziałam Was! Widziałam Ciebie i tą sukę. Jak możesz wmawiać mi, że to nie prawda.
- Przepraszam. Elle Kocham Cię. Ona nic dla mnie nie znaczy.  nie wierzę w ani jedno Jego słowo. Czuję jak po moich policzkach spływa jedna samotna łza. Nie Gabrielle, nie płacz. Nie możesz mu pokazać jak bardzo Cię zranił. Jest Frajerem. Nie warto.
- Nie bądź śmieszny. Kochasz mnie? Gdyby tak było nie poszedł byś z nią do łóżka! Zaraz mi powiesz, że Ona sama Ci do niego wlazła. Jesteś ścierwem Eliot. Nienawidzę Cię!  mówię to po czym odwracam się by odejść. On łapie mnie za ramię i zmusza bym się odwróciła.
- Nie możesz odejść. Beze mnie jesteś nikim. Rozumiesz?  Co? Czy On się słyszy?
- Nie, Eliot. To Ty jesteś nikim. Puść mnie! Krzyczę po czym wyrywam się i biegnę. Biegnę na oślep. Łzy zamazują wszystko. Spływają po moich policzkach strumieniami. Czuję ból. Niewyobrażalny. Cierpi każda komórka mojego ciała. Jestem zmęczona. Pragnę zniknąć.
- Gabrielle uważaj!  na te słowa zatrzymuję się. Podnoszę głowę i widzę samochód. Uderza we mnie nim zdołam zareagować w jakikolwiek sposób. Przez moje ciało przechodzą fale ogromnego, palącego bólu. W tym momencie przestaję czuć cokolwiek poza metalicznym smakiem krwi w moich ustach.

cdn.

Patrycja