----------------------------------------------

Tęskno mi.
Za miejscami, w których nie byłam.                                       
Za ludźmi, których nie poznałam.                                           
Za rzeczami, których nie zrobiłam.                                         
Za błędami, których nie popełniłam.
Za przyjaciółmi, których nie spotkałam.
Za sytuacjami, w których nie byłam sobą.
Za wydarzeniami, w których nie brałam udziału.

Za okazjami, których nie wykorzystałam.

Za dawką adrenaliny, której nie poczułam.
Za przygodami, których nie doświadczyłam.
Za wędrówkami, w które nie wyruszyłam.
Za życiem, którego tak naprawdę nie przeżyłam.

-----------------------------------------------

Ilu ludzi myśli o podobnych rzeczach na łożu śmierci? Ilu z nich żałuje, że czegoś nie zrobiło, gdzieś nie pojechało? Ilu chciałoby cofnąć w tym momencie czas? Niestety... tego upartego gnoja nie da rady cofnąć. Witamy na drodze zwanej ŻYCIEM. Bilet posiadamy tylko w jedną stronę.

Dlatego tak bardzo ważne jest, żeby zatrzymać się w dzisiejszym pośpiechu i skupić się na sobie, na swoich potrzebach, na marzeniach. Żyć tak, żeby na koniec pomyśleć odwrotnie niż większość.

Misja: umrzeć szczęśliwą

- - - - - - - - -

Pośród dzisiejszych mediów społecznościowych photoblog już dawno wymarł.

Dlatego pewnie odwiedzam te cmentarzysko. 

opisyopowiadaniaa

Bartoszyce