Tobie już nikt nie pomoże. Neon nad drzwiami oznajmia: Połóż Się. Od trzech miesięcy dzwoni do Ciebie non stop telefon. cała twoja książka telefoniczna plus drugie tyle nieznanych lub zastrzeżonych numerów. Sklejone z numerami głosy pytają: jak się czujesz? Może do ciebie wpaść? Czy niczego nie potrzebujesz? Nadzieja, co powiesz im teraz?

Słuchajcie, wszystko jest w porządku. Nie, wszystko jest OK. Naprawdę. Dzięki. Trzymajcie się. Buziaki. Po prostu wszystko wokół mnie zaczyna się palić, topić jak błona fotograficzna w kontakcie z kwasem, ktoś wziął mój życiorys i zaczął go sobie kruszyć w palcach jak martwy liść. Nic się nie dzieje.Po prostu w lesie o zmroku znajduję pod drzewami pochowane w kopertach dowody, że przegapiłam ponad połowę odcinków z ostatnich dwóch lat mojego życia. Że Ostatnie Parę Dni kwalifikuje mnie do recepty na bagażnik luminalu. Na kaftan bezpieczeństwa. Ale wszystko jest OK. Buziaki. Pa.