kwiaty są tak piękne... a zauważane przez tak nielicznych...

cud przemiany z małego i mało ciekawego pąka w piękną ozdobą ogrodu...

nie każdy się nad tym zastanawia... nie każdy się tym pzejmuje....

napewno żady jednak marzy żeby w przyszłości tak rozkwitnąć...

żeby nasze plany i marzenia się pełniły... żeby być jak ten kwiat... dokonałą i idealną formą samych siebie...

...znowu wracają stare kompleksy... znowu własna skóra jest nieodpowiednia... znowy lustro jest nazbyt okrutnym by w nie spojżeć... i znowu jest sie zbyt słabym żeby zakceptować to że jest nazbyt trudną rzeczą zmiana rzeczywistości...

chciałabym rozładować emocje... usiąść w kącie i wypłakać się w poduszke... ale nie moge sie nawet do tego zmusić...

z jednej str chciałabym komuś opowiedzieć moją historię... opowiedzieć o tym co mnie boli... ale jest to zbyt trudne... zbyt wstydliwe... i w ogole kogo to może obchodzić... ludzie mają wystarczająco wsoich problemów...

czasem sie zastanawiam poco ja w ogole to tutaj wypisuje... i tak nikt tego nie czyta...

a nawet jeśli to przejmie sie tylko na czas czytania, opuści tego bloga i wróci do swojego światka po 5...może co wrażliwsi-po 10 minutach zupełnie zapominając że odwiedzili tą strone...

po cholere ja to w ogóle to pisze....

... http://www.youtube.com/watch?v=EPItPTNNzLM&feature=related ...