Uczyń mnie, Panie, narzędziem Twojego pokoju,

bym tam, gdzie jest nienawiść - zakorzeniał miłość,

tam, gdzie obraza - wnosił przebaczenie,

tam, gdzie niezgoda - głosił pojednanie,

tam, gdzie błąd panuje, bym przynosił prawdę,

tam, gdzie jest wątpienie, żebym krzewił wiarę,

tam, gdzie jest rozpacz, bym budził nadzieję,

tam, gdzie ciemności, bym zapalał światło,

a tam, gdzie smutek, żebym wnosił radość.

Spraw, Panie, żebym nie o to zabiegał,

by mnie pocieszano, lecz żebym pocieszał,

nie szukał zrozumienia, lecz żebym rozumiał,

nie pragnął być kochanym, ale żebym kochał.

Albowiem siebie dając - coś się otrzymuje,

siebie zapomniawszy - można znaleźć siebie,

innym wybaczając - doznam przebaczenia,

a umierając - zmartwychwstaję wiecznie.

Modlitwa o pokój (Anonim z początku XX w.)