murtibinga- wszystko i nic.

Widok z okna

Lublin, 2016-01-15

Panie Boże, pomóż!

Naprawde nie wiem. Z jednej strony tak bardzo bym chciała, a z drugiej tak bardzo staram sie to od siebie odrzucić... 

Pomóż, bo naprawdę nie wiem.

Przecież Ty znasz mnie najlepiej, wiesz co jest dla mnie dobre.

Czasami wydaje mi się, że jestem zwyczajnie zwyczajna.

I wtedy przypominam sobie o swojej odmienności i po raz kolejny zastanawiam się, dlaczego ja? 

Moja inność to brzemię. 

Nawet nie umiem zapanować nad tą pustką z głowie, kiedy zamykam oczy.

Tak kompletnie nic się nie dzieje i tak kompletnie nie wiem, w którą stronę skręcić? 

Bo nie mogę ciągle biernie iść do przodu, bo minie mi całe życie zanim coś zdecyduję.

Dlatego proszę o pomoc, o drogowskaz. 

Śmieszek, który ubiera się na czarno nigdy nie będzie śmieszkiem.