...

Zastanwiające jest to, że spotykamy w swoim zyciu wielu ludzi. Czasem zwyczajnie nie jesteśmy w stanie ich wszystkich zliczć. To nawet nie możliwe. Zastanawiający jest fakt, że człowiek w swoim życiu przechodzi tak wiele etapów, tak wiele rund w Jego życiu. Nie oszukujmy się więc. Każda runda, kazdy etap ma swoją 'ekipę'. Każdy okres człowieka ma innych ludzi. Spotykamy ich, zawiązujemy przyjaźnie, zawiązujemy kontakty, które później z czasem nikną w oczach, w sercach. Znikają, rozpuszczają się jak kostka lodu w promieniach słonecznych. Ludzie wrażliwi, ludzie o dobrym sercu mają tak naprawdę najgorszą sytuację. Dlaczego? Ponieważ szybko nawiązują kontakty, szybko ufają innym, szybko nawiązują przyjaźnie i przywiązują się do innych. Każdy okres naszego życia przynosi nowe znajomości. Kiedy uświadomimy sobie w końcu, że wiekszość rzeczy, spraw tak po prostu przemija i nigdy jż nie będzie tak jak kiedyś, tak jak za pierwszym razem.. liczymy nasze porażki, nasze znajomości, które zakończyły się wraz z końcem danego etapu życia. Oczywiście, że nie wszystkie 'przyjaźnie' kończą się. Tak naprawdę czas ukazuje prawdziwość uczuc, którymi darzymy innych. Którzy darzą nas.

Próba czasu często jednak kończy się niepowodzeniem i rozpływa się tak jak wyżej wspomniana kostka lodu w promieniach gorącego słońca. Chcąc niechcąc coś jednak pozostaje w naszych wspomnieniach, w naszych sercach-tylko wtedy jeśli oczywiście dla Nas coś znaczyło. Pozostawia nutkę słodyczy i dobra. Kostka lodu przecież rozpuszcza się i wnika w ziemię dostarczając jej niezbędnej do zycia wody. Jest to niewielka ilośc, ale jednak zawsze to 'coś'. Tak, to tylko chwilowe. Nie zawsze, ale w wiekszości owszem.

Każdy ma swoje życie, biegnie jego torem. Nikt nie moze mieć do Nas o to pretensji. Kiedy jednak ktoś kogo nazywaliśmy przyjacielem, tudzież kimś bliskim w momencie, gdy kontakt się zrywa z różnych przyczyn, upomina nas i oskarża nas o zerwanie znajomości i brak odzewu tak naprawdę nigdy nie był człowiekiem wartym naszego zainteresowania. Ale są takie przyjaźnie, są tacy ludzie, którzy bez względu na sytuacje, jakie spotykają nas w życiu cały czas trwją przy nas. Nie zawsze w widocznym miejscu. Czasem mogą być gdzieś ukryci w naszym cieniu,ale zawsze są i nigdy nie usłyszeliśmy od niech skarg ani zażaleń. Znamy ludzi, znamy ich zachowania, ale pamiętajmy, że kazdy siezmienia. Wystarczy niespodziewana sytuacja. Wystarczy przeciwność losu. Poznajemy się na inncyh w sytuacjach krytycznych. Poznajemy siena nich wtedy, kiedy potrzebujemy sami pomocy. Poznajemy się na jednostkach osobowych w najmniej nieoczekiwanych momentach życia. Często gęsto w najważniejszych chwilach naszego zycia. Szukamy wsparcia, pomocy, zrozumienia... Musimy żyć i układać to życie według siebie-bo przecież nikt za nas nie przezyje naszego istnienia, nikt za nas nie zapewni nam szczęścia, które przecież jest tak ważne dla każdego. Musmiy sami zadbać o Naszą przyszłość-ale tylko nieliczni o  tym wiedzą i są w stanie pomagać nam budować nasze zycie, a nie tylko krytykować, wypominać...

Bolesne, ale prawdziwe, jednak prawdziwe przyjaźnie, prawdziwych ludzi spotyka się nie w wymarzonym przez nas bajkowym świecie, gdzie biegają różowe jednorożce, gdzie wszyscy są dla siebie mili, a przyjaciela możesz spotkać na każdym cm drogi-tylko w sytuacjach trudnych, krytycznych i w momencie, gdy grunt zapada się pod nami. Wtedy jakaś dłoń zbliża sie ku nam i łapie naszą, wyciągając nas z potrzasku.

Największy dar od Boga bowiem, to właśnei tacy ludzie. Ludzie, którzy sami siebie bez wahania potrafią nazwać Naszymi przyjaciółmi bz obawy, że my sami moglibyśmy zaprzeczyć temu.

...

Kocham Cię Tygrysku Mój.

Moje zycie nabrało większego sensu.

Nabrało piękniejszych pełnych i soczystych barw.

Moje zycie stało sieprawdziwym życiem w momencie, kiedy nasze serca stworzyły jeden wielki bijący organ, tłoczący krew...

Nasze dusze stworzyły jednośći grają w dwóch różnych bilogicznie ciałach.

Jesteś wyjątkowy..  :*