Chyba tak miało być ...

Witam poraz kolejny,szczerze mówiąc nie wiem co mam napisać...

Żyję z dnia na dzień...

Nadszedł ten dzień i czas w którym już i nawet w przyjaźń nie wierze...

Bałam się że, w końcu i stracę nadzieję na przyjaźń ...

no i straciłam wszystkie owoce istnienia...

Jestem osobą specyficzną ,ale myślę że jak każdy z Nas...

Tylko nie każdy szuka bezprzerwy swojego miejsca...

Ja jakoś nadal poszukuję tego ukojenia w tym życiu...

Może kiedyś odnajdę ,może kiedyś jeszcze stanę na nogi...

mówią mi że jestem silna,a gówno prawda ..

Próbuję pokazać że jeszcze oddycham powietrzem ...

lecz już moja dusza dusi się własnym ciałem...

Może kiedyś upadnę i odrodzę się jako nowy człowiek?...

Może zacznę na nowo stąpać po ziemi jak niemowlę...

Może zacznę się uczyć i naśladować ten uśmiech?...

A jak nie zdąrzę to może ...

Śmierć  zabierze mnie do Siebie...

utuli mnie do snu i powie że czekało na mnie?...

Tego nie wiem ,ale wiem jedno...

Że jak nadejdzie ten dzień i ta chwila kiedy...

Los zabierze wszystko co mam ,

a śmierć weźmie moją duszę ...

to ciało przytuli swoje jedyne szczęście.

Jak będę umierać,chcę umrzeć z muzyką,

 mieć słuchawki w uszach by nie słyszeć płaczu

Swoich bliskich.

To tyle...

Może smutne,ale prawdziwe.

Lece.3mta się.!

See Ya...Jadźka (Moja dusza milczy).