"nadzieja"
Przyszła nie odeszła
Na zawsze została po wielkiej miłości
Pozostała w sercu mym
Zamieszkała i ulgę mym zmysłom dała.
Gdy starość przyjdzie śmierć przybędzie
Ona będzie żyła
Do końca trwała
Wierna i oddana wypuszczona na świat
Świeża jak kwiat w duszy kwitnąc będzie.
Po śmierci jej nie będzie
Ulotni się w gwiezdny pył
Wyruszy w nową drogę
By ludzi ratować
Jednak jej misja skończy się
Gdy koniec przyjdzie
Wszyscy zapomną
A nadzieja zniknie na zawsze.