1.

Wczoraj jedna kreska żyletką. Nie wytrzymałam. Dziś w szkole K. (przyjaciłka, która wie) stwierdziła, że płakałam całą noc. Nie pomyliła się. Pokazałam jej zdjęcie ranki. Nadal się do mnie nie odzywa. Chłopaki mówili, że płakała, bo nie wie jak mi pomóc. Za to W. powiedziała, że jestem nienormalna. Zgadzam się z tym. Ale stwierdziła też, że za każdym razem gdy mi źle mogę porozmawiać z przyjaciółmii, ale dobrze wiem, że przyjaciele też mają swoje problemy. Obiecałam, że był to ostatni raz. Ale to było kłamstwo. Nadal będę to robić, ale tak, żeby nikt już nie widział i nadal będę grać szczęśliwą. To moje życie, moje ciało i moje decyzje. Tylko jedna osoba może na nie wpłynąć, ta, która to wszystko spowodowała...