x.

* * * Ostatnimi czasy wstaję strasznie późno, czyli ok. 11-12- 13 o.O I nie jestem wyspana, nie wiem co się ze mną dzieje. Nie mam sił. Nie mam ochoty na nic, nie chce mi się wstać z łóżka, nie chce mi się żyć, nie wiem co jest tego powodem. Nie układa mi się nic. Wszystko się jebie, autentycznie.. Związek też mi się rozpada, chwila moment i go nie będzie, jestem tego pewna, naprawdę się starałam, naprawdę miałam nadzieję, że ja się zmienie, że będzie dobrze, ale najwyraźniej nic nie mogę zrobić tak samo jak i Ty, po prostu nie jesteśmy dla siebie stworzni, to nie Ty na mnie miałeś trafić i to ja na Ciebie również trafić nie miałam. Owszem, nauczyliśmy się dużo od siebie, przeżyliśmy ze sobą piękne chwile, wręcz niezapomniane, nie znałam nikogo tak wspaniałego jak Ty, ten czas był wprost cudowny, ale powoli się kończy dla nas, była to próba przetrwania, której nie zaliczymy. Jestem słaba i to będzie moja decyzja.. Zbliża się nowy rok. Sylwestra spędzimy razem, ale później nie będziemy się ze sobą katować, podziękujemy sobie i odejdziemy w dwie inne strony żyjąc jedynie wspomnieniami. Dam radę? Pewnie nie. Nigdy nie daje. Jestem nikim. Jestem bezużyteczna. Staram się pomagać, ale mi nie wychodzi. Taki człowiek przecież nie powinien chodzić po świecie. Najlepiej wychodzi mi użalanie się nad sobą, sprawianie przykrości innym, zadawanie bólu i wszystko co najgorsze, jestem zerem, muszę to zrozumieć i muszę sprawić by A. był szczęśliwy, chcę jego szczęścia, nie swojego, zrobię wszystko by to miał, ale beze mnie. Dziękuje. * * *