prawdziwie kochasz wtedy, gdy nie wiesz dlaczego...

kocham cię - ciągle mi to mówisz ... przepraszam , że nic sobie z tego nie robię. chyba jeszcze nie rozumiem ...

nawet gwiazdy zaczęły kłamać ...

cały wszechświat stawił się przeciwko mnie.

wiatr łamie mi kości , umieram ...

śmierć to dla mnie awans !

to jest ten czas , by nastawić drugi policzek . 

chcę złapać oddech , lecz brak tu powietrza.

widzę coraz rzadziej tutaj twoją postać . jestem z dnia na dzień bardziej samotna .

wtedy nic nie czułam, teraz się boję, zdycham ze strachu - to jest chore!

nie mam już sił, nie umiem chodzić, stawiać kroków, nie jestem w stanie kochać ... przepraszam.

stoję tutaj, nadal czekam, chociaż księżyc karze mi uciekać . 

każdy chce mówić, ale nikt nie umie słuchać.

najpierw ''tak'', potem ''nie'' i nagle zostajemy sami...

dlaczego nienawiść i zło to dla wielu z nas paliwo?  dlaczego ciągle tak wiele trzeba sobie wywalczyć? dlaczego ci, którzy powinni się śmiać ciągle płaczą? dlaczego tak jest i na co ?

kocham to w jaki sposób na mnie patrzysz...

i to nieprawda, że tylko deszcz na ciebie leci, on także cię olewa.