Kotlety Wiary

Jak święty Tomasz, nie wierzę póki nie zobaczę Jak święty Piotr, wszystkiego się zaprę Jak święty Jan, nauczę i przekażę Jak święty Ja, świat kiedyś zbawię Świat, jak świat zniszczony Bieg, jak bieg nieskończony Czas, jak czas zmarnowany Życie, jako śmietnik dziurawy A w nim wiata i Twoje ambicje Uciekają same, pleśnią pokryte Ja sam, Pan Wasz Bóg Siedzę i patrzę i śmieję się znów Jak święty Tomasz, nie wierzę póki nie zobaczę Jak święty Piotr, wszystkiego się zaprę Jak święty Jan, nauczę i przekażę Jak święty Ja, świat kiedyś zbawię Dobra, ja powiem Ci tak Zgieniesz kiedyś napewno, taki świat A żyjesz miedzy ambicjami swymi Chorymi, ale niespełnionymi Jak święty Tomasz, nie wierzę póki nie zobaczę Jak święty Piotr, wszystkiego się zaprę Jak święty Jan, nauczę i przekażę Jak święty Ja, świat kiedyś zbawię