Nie wiem od czego zacząć, ale muszę pozbyć się natłoku myśli w głowie. Tak cholernie bardzo mi przykro. Studiuję, tak bardzo tego pragnęłam. Jak jest? Coraz gorzej. Nie mam na nic czasu, a do tego ponad połowa ludzi z filologii angielskiej, nauczycielskiej to jakaś pomyłka. Zawiść, obrabianie dupy za plecami, jak w podstawówce. Za to, że powiesz co o tym sadzisz możesz pozegnac się z jakąkolwiek pomocą. Tak to powinno wyglądać? Okej, to zatrzymajcie ten pociąg gnajacy do nikad-ja wysiadam. Peklam, powiedziałam parę szczerych słów. W odpowiedzi dostałam slowną groźbę ;) ludzie na poziomie.. Nie ma słów by opisac to, jak bardzo jestem zawiedziona, zniesmaczona i zrezygnowana. Mimo to walczę, w tym przypadku nie tylko sama ze sobą. Zyczcie mi powodzenia i odrobinę sily..