Kiedyś mnie zrozumiesz, nie sądzę, że stanie się to prędko, może dopiero na starość, gdy będziesz miał wystarczająco dużo czasu, aby poświęcić mi kilka myśli, kilka minut. Zrozumiesz mój strach, moją niepewność, to, że trzymałam Cię na dystans, żeby się pozbyć lęku o Twoją obecność w moim życiu. Chciałam być silna, chciałam jakoś wytrwać. Musiałam się izolować, nie mówić Ci wszystkiego o czym myślę, co robię, czasem Cię nawet okłamywać. Uciekałam od rozczarowania sobą, światem, życiem, ludźmi. Czułam ciszę i nie potrafiłam wykrzyczeć swojej złości..
Nie masz pojęcia, ile łez przez te wszystkie noce przyjęła moja poduszka, nie mówiąc już o Twojej..
Wybacz..
26 PAźDZIERNIKA 2017
17 STYCZNIA 2017
22 LISTOPADA 2016
13 CZERWCA 2016
8 LUTEGO 2016
20 STYCZNIA 2016
3 STYCZNIA 2016
16 GRUDNIA 2015
Wszystkie wpisy