kwiecień 1940

kwiecień 2010

Dalej trudno mi uwierzyć że tyle ludzi zginęło, w trakcie gdy ja spałam. W życiu bym nie pomyślała że takie coś się wydarzy.

Nie umię sobie wyobrazić ile ludzi straciło braci,siostrów,ojców,matek,przyjaciół,znajomych itd..

To pierwsza w Polsce i Europie taka katastrofa. CI ludzie wsiadając do tego samolotu nie wiedzieli co ich czeka. Ja lecąc gdzieś za granicę, nie czuję żadnego strachu, czuję się tak fajnie podekstytowana że wzbiję się w powietrze, a to takie fajne uczucie. Lecz mnie i wielu nnych ludzi też może spotkać kiedyś to co dzisiaj, gdy zginęło ponad 100 ludzi.I to nie zwykłych. To były najważniejsze szychy a państwie. Teraz Rzeczpospolita została tak jakby osierocona. Nie wiem co się ze mną stało, ale ta katastroa uświadomiła mi jak życie jest kruche. Chyba zacznę doceniać ludzi którzy są dla mnie ważni, bo jeżeli kiedyś miałabym ich stracić napewno żałowałabym że ich nie doceniałam. Zawsze się docenia coś jeżeli się to straciło i nie można tego odzyskać. Obudził się we mnie ten cały patriotyzm. Ach..

Katyń zawsze będzie mi się kojarzył z licznymi waznymi osobami które straciły w nim życie.

Wczoraj był człowiek, a dzisiaj go już nie ma..

[*]

A Ty zacząłeś mi się coraz bardziej podobać.;*

+ od dzisiaj wieczora hasło na fbl będzie : pata