9.

Mama przygotowała Grześkowi miejsce do spania w pokoju Kacperka. Ja poszłam pod prysznic, później włączyłam sobie facebooka, pisałam z Darcym. Po chwilii usłyszałam pukanie. Do środka wszedł Zengi.

- Mogę?

- Tak, jasne. Wchodź.

- Co tam? Bardzo jesteś zajęta? Może obejrzymy jakiś film?

- Świetny pomysł. Siadaj. Zaraz czegoś poszukamy w internecie. - Grzesiek usiadł na łóżku obok mnie, gdy wybraliśmy film zadzwonił mu telefon. To był Przemek.

- No siema, co tam? - odebrał i dał na głośnomówiący.

- A coś chory jestem, a tam? - odpowiedział Przemek.

- Właśnie zaczynam oglądać film.

- Sam?

- A nie.

- Przeszkodziłem w randce?

- No tak jakby. - na te słowa ja zaczęłam się śmiać.

- Ejj czekaj. Znam ten śmiech. Hania?

- Cześć Przemek. - przywitałam się.

- Jesteś w Zielonce?

- Nie, Grzesiek jest u mnie we Wrocku. 

- I nic mi nie powiedział. Niech cię spotkam. To wam już nie przeszkadzam, trzymajcie się. Pa!

- Pa! - odpowiedzieliśmy razem. Zaczęliśmy oglądać "Trzy metry nad niebem". Oczywiście na końcu się popłakałam. Żaden film mnie tak nie wzruszał jak ten. 

- Nie wierzę. - powiedział Grzesiek.

- Co?

- Popłakałaś się. Serio wzruszają cię takie filmy? CIEBIE?!

- A co? Ja jakaś inna?

- Nie, ale nie wiedziałem, że jesteśź taka wrażliwa. W sumie już wcześniej o tym rozmawialiśmy.

- Jestem dziewczyną. Wszystkie kobiety są wrażliwe. W przeciwieństwie do was, facetów.

- Ej!

- No taka prawda. Większość z was nie liczy się z uczuciami innych... - nie zdążyłam dokończyć, bo przerwał mi Grzesiek.

- Większość z nas nie znaczy wszyscy. Koniec tematu. Nie chce mi się spać. Obejrzyjmy jeszcze jeden film.

- Jestem za. - odpowiedziałam. Wybraliśmy następny film - "Prawo zemsty". Niestety obejrzałam tylko jakieś 10 minut, później zasnęłam. Obudziłam się rano przytulona do Grześka, on obejmował mnie jedną ręką, drugą trzymał moją dłoń. Mało tego, leżeliśmy pod jedną kołdrą! Dopiero po chwilii zauważyłam, że on nie śpi.

- Dzień dobry. - powiedział.

- Hej. 

- Jak się spało?

- Dobrze. Wiesz, nie powinniśmy tak razem... - nie wiedziałam jak to wytłumaczyć.

- Wiem o co ci chodzi. Ale nie zrobiliśmy nic złego.

- Spaliśmy razem. Wtuleni w siebie.

- Ale do niczego nie doszło, spokojnie, Hania.

- Może dla ciebie to nic takiego. - rzuciłam oschle w jego stronę i wygramoliłam się z łóżka. Wzięłam swoje rzeczy i wyszłam z pokoju. Na korytarzu spotkałam Adama.

- Grzesiek spał u ciebie? Z tobą? Nie wiedziałem, że wy razem...

- Bo my nie raze. Daj mi chociaż ty święty spokój.

- Ktoś tu wstał lewą nogą.

Weszłam do łazienki, by się umyć i przebrać. Założyłam dresowe spodnie i białą bokserkę, włosy upięłam w luźny kok, nie miałam ochoty się malować. Zeszłam na dół, do kuchni. Nalałam sobie soku pomarańczowego i usiadłam przy stole, nogi podciągnęłam do siebie. Po chwilii do kuchni weszli rodzice, którzy akurat wybierali się do Kacperka. Porozmawiałam z nimi chwilę i pojechali. Kilka minut później zszedł Grzesiek.

- Co chcesz na śniadanie? - zapytałam.

- Obojętnie.

- Tosty mogą być?

- Tak. - odpowiedział siadając za stołem. Ja podałam mu kubek z kawą. - Gniewasz się? - zapytał.

- Nie.

- Przecież widzę.

- Musisz drążyć ten temat?

- Przepraszam. A tak w ogóle to ładnie wyglądasz taka...nieogarnięta.

- Nie wiem czy mam to uznać za komplement, ale dzięki.

- Jak najbardziej za komplement. - uśmiechnął się. Zjedliśmy śniadanie, po czym Grzesiek poszedł się spakować, po czym się pożegnaliśmy. Gdy pojechał poszłam ogarnąć swój pokój i pokój Kacperka. Tam zauważyłam bluzę. Wzięłam ją do ręki, od razu poczułam jego perfumy. Wzięłam komórkę i wybrałam numer Grześka.

- Już się stęskniłaś? - usłyszałam.

- Nie.

- A ja się stęskniłem.

- Jasne. Zapomniałeś czegoś.

- Tak wiem. Ciebie.

- Ha ha. Nie. Znalazłam twoją bluzę.

- Nie.

- Tak.

- Nie moją. Teraz należy do ciebie. Buziaki. Pa.

Czekam na komentarze, które są dla mnie bardzo ważne, motywują mnie, nawet te negatywne! 

20 komentarzy -> następny rozdział :)