03.08.2024 r.

Zakochałam się we łzach twoich gwiazd. Zadurzyłam w jasności, warunkującej moje istnienie. Wszystko, co do tej pory znałam i rozumiałam, dziś jest przygodą straconego, powrotem jutra na swoje miejsce w przyszłości. Poroztrącane myśli, jeszcze cieplejsze słowa - wszystko jest przypadkiem zbyt nagminnym, aby uwolnić się od czasu. Liczę tysiąclecia, które dzielą mnie od twojego powrotu. Nadmierna prawda może być bardziej szkodliwa od snu. Przelałam zbyt wiele słów, zadedykowałam tęsknotę.