Z dzisiajszego, dwugodzinnego włóczenia się rowerem po lesie. Za każdym razem, kiedy wybieram się do lasu, tam gdzie jeszcze nigdy nie byłam, "odnajduję" nowe miejscowości. Jeszcze nigdy nie widziałam w lesie tylu ludzi, jak dziś. 

; )

O Mamo, ale mam chęci na pisanie jakiegoś nowego opowiadania. Tylko problem jest w tym, że nie mogę przelać moich pomysłów na kartkę...

    Chwycił jej prawą dłoń, po czym ona zarzuciła mu swoją lewą rękę na ramię. Najpierw niepewnie, lecz z każdą sekundą coraz śmielej zaczęła stawiać rytmiczne kroki.
    - Spójrz mi w oczy - rzekł, uśmiechając się perliście.
    Dziewczyna niechętnie wykonała jego prośbę. Bała się. Bała się jego wzroku.
    - Ale proszę pana - powiedziała z pretensją w głosie.
   Jej policzki nabrały szkarłatnego koloru. Miała szczęście - było zbyt ciemno, by mężczyzna mógł zauważyć, że się zawstydziła.