Czasem wydaje mi się, że powiedziałam wszystko, co mogłam powiedzieć. Że została cisza i wyczekiwanie na moment olśnienia, na nowe wydarzenie, nowe tematy, nowe mysli. Że nie powstają nowe wspomnienia, a te, które mam płowieją coraz bardziej. Szukam inspiracji, pasji, natchnienia, szukam energii do podjęcia działań, do czegokolwiek innego, niż wszystko do tej pory.

Echem w mojej głowie odbija się podkład muzyczny z mojego życia. Mocne dźwięki nastoletniej złości i zagubienia, radosny pop-punk wczesnego dojrzewania i polski punk buntu. Potem przychodzi cisza, a z nią trip-hopowe początki odnajdywania siebie, islandzki spokój i głosy, głosy kobiet wołające do mojego kobiecego ja. wciąż jednak repertuar się nie kończy, mnóstwo w tej muzyce oczekiwania na coś więcej, coś co będzie wielkim BUM mojego życia. na elektroniczno - drum'n'bass-ową siłę.

ahh, ta kawa z cynamonem.

Agata

ingrid, 34 lata

Katowice