wredny kociak

Mogę równie wrednym spojrzeniem  z tupetem świadomości o własnej wyższościć patrzeć na Ciebie jak Ty na mnie,

udawadniać swoją siłę przed całym światem i czerpać garściami podczas podróży własnymi ścieżkami po zmorku

w krainach najciemniejszych, o których nie masz pojęcia TY jak i cała raszta tego pieprzonego   ś w i a t a .

Nie chcę czerpać satysfakcji z ezgystencji warzywa z dnia na dzień chcę poczuć , że robie TO coś, nie wystaracza mi codzienność

- opisana w planie ramowym mojego życia.

... poczuć właściwą formę wolności, o której ten czarny kociak wie najwięcej, wychodząc wieczorami w ciemność.

Mój ulubiony kąt - tam gdzie zmory. Czarne koty codziennie przebiegają mi drogę, kocham te nieszczęscia.

Nasączyłam sie melancholiją nutą.

Niewiele wiecie - uzewnętrznianie w prawdziwym znaczeniu tego słowa jest mi obce,  niech nie zwiodą was pozory. Dyskretna po kość.