PRZYJACIÓŁKA .,

Powiedzmy , że ją miałam . Po części przyczyniła się do tego opowieść z poprzedniej notki . Ale nie tylko .

Znałyśmy się praktycznie od urodzenia . Miałyśmy wspólne marzenia. Zawsze razem się trzymałyśmy.
 Ale to nie wystarczyło aby nasza przyjaźń przetrwała. Ale skoro nie wyszło : to nie była przyjaźń ? Ona znała każdy mój sekret , i na odwrót. Codziennie się widywałyśmy . Było dobrze. Aż do pewnego razu , gdy juz nie wytrzymałam . :

Ta tzn 'przyjaciółka' denerwowała mnie od roku . Dlaczego ? Bo wszystkie jej kłamstwa zaczeły wychodzić najaw. Okazało się że podbudowywała się moją osobą. Ona pulchna  , nie zaciekawa dziewczyna. Charakter myślałam  że ma fajny dopóki się na niej nie poznałam . Ale po kolei . Ja. Kształtna w odpowiednich miejscach , eksponująca ciało . Charakter pozostawie do oceny innych . Chłopacy nigdy się do mnie nie ustawiali kolejkami . Dlatego cieszyłam się gdy nareszcie udało mi się zagadać. Ona zawsze opowiadała jak to chłopacy ją wielbią. Miała wybór. Ale nigdy z żadnym nie była. Mimo to wierzyłam jej . Byłam nieśmiała . W coś musiałam wierzyć. Gdy kolega wybrał mnie zamiast jej , chyba się wkurzyła bo wszystkie jej opowieści szlak wzieły . Wtedy wszystko pokolei wychodziło na jaw. Po pierwsze przez nią zakończył się mój związek . Po drugie , gdy miałam juz prawie chłopaka to ona tak mi nagadała , że on przestał siędo mnie odzywać. Potem na przystankach pojawiły się nie miłe słowa. Szybko poznałam jej pismo . Ona się wypierała  . Ale wiedziałam że to ona. Obraziłam się na nią. Ona zaczeła do mnie pisać na face , że musimy pogadać . Powiedziałam że mi nie zależy , jak chce to ma ze mną pogadać. Nieważne gdzie i jak . Oczywiście gadała tylko na face. Nie miała odwagi po 14 latach podejść i przeprosic. Gdy zdobyła się na odwagę nie byłam pewna czy wie dlaczego mnie przeprasza. Ale jej wybaczyłam . Nie umiem długo się gniewać. Było mineło .

Ale  już nie spotykamy się ze sobą. Nawet nie mówimy sobie cześć ....