crunchy, coleslaw & risewaffles.

skoro niemożliwe staje się możliwe,
to czemu by pod to nie wpisać ukończenie seminarium badawczego.?
70 stron własnej pracy, potu, krwi, płaczu i nieprzespanych nocy.
wygląda tak uroczo zbindowana. <3.

sesja jakoś tak marnie oddziałowywuje na mnie.
perspektywa jej w sensie.
panikowanie za wczasu to wszak nie moja działka.
ba, panikowanie w ogóle raczej nie jest mi bliskie.

upalne dni z 34 stopniami na dworze gdy mknę wrocławskimi ulicami.
redukcja biegu,

hamujemy,

rozglądamy się,

nie ścinamy zakrętów,

sprawdzamy czy możemy jechać,

ale nie tamujemy ruchu
i puszczaj wolniej sprzęgło.!
jednocześnie.

chyba zapiszę się na jakiś kurs z koordynacji psychoruchowej.
bo takowej mi wyraźnie brak.

a kiedy widzę te śmierdzące,

klejące się autobusy,
to wybieram własne nogi,

jako środek komunikacji.
+ 50 do lansu

i "mądre wybieranie"

akurat tam.

dopiero teraz poczułem wiosnę.
"wiosnę".
< 3.

wik.

p.s. bo mimo wszystko nie przetrwałbym na tych studiach bez oczywistej. noł łej. mimo, że jej nikt nie widzi.
p.s. ułooOOoOOoOOOo.. tjaaa.