pierdolsie

Smutna tam gdzie nie ma nikogo,gdzieś gdzie zazna spokoju ,

lecz już nigdy nie zazna miłości. Została zraniona tak strasznie zraniona,

wciąż płacze łzami żalu i tęsknoty, tęsknoty za tym co jej to zrobił.

Ona go kochała a on usunął ja ze swego życia jak stara podarta koszulkę

. Już nawet na nią nie patrzy gdy przechodzi obok udaje ze je nie widzi

a ona uparcie próbuje go dotknąć lub z nim porozmawiać! Jednak

on patrzy tak jakby nie wiedział o co jej chodzi, ona zrozumiała

już ze to koniec ze ten rozdział trzeba zamknąć. Postanowiła zapomnieć,

choć wiedziała ze będzie to ciężkie, chciała mu pokazać ze je

j życie nie kończy się na nim. On patrząc na nią jak idzie z podniesiona

głowa nawet na niego nie spoglądając zdziwił się i poszedł dalej

lecz na drugi dzień zobaczył ja w parku z innym u boku i nie

wytrzymał, podszedł do niej wyrwał ja z jego ramion i chciał pocałować,

jednak ona tym razem nie chciała odwróciła się od niego

napięcie i odeszła w kierunku innego mężczyzny,

<MOJE>