pisane w odmiennym stanie świadomości///

nie maja twarzy

nie mogą sie uśmiechnąć

teraz za tobą nie tęsknie

ogólnie coś płonie widzę ogień

ja nie mam nadziei

chłonę cię wspominam w eterze

wśród wszystkiego

bo wszystko jest tobą

każda postać która tu spotykam

kłania się

mojej miłości

i tu ją pogrzebie

tu tańczę czekam stoję

oto ja

tak wyglada czysta miłość

miłość do ciebie

a tak wyglada zużyta

połączmy się wszyscy

pełna świadomości przetaczam się po tym polu, wszystko widzę i obserwuje opisuje z wewnątrz. gdybyś zanurzył tu głowę, utopiłbyś się w psychozie&..

obraz się zatrzymał i cała rzeczywistość.

czuje się jak reżyser ale przymykam jedno oko tworze w końcu bo pochłania mnie samo

świadomość.

nikomu to.

nie posłuży ale obserwuje swoje rozszczepienie

ze wszystkiego co dostałeś ode mnie zrobiłeś gowniany bazarek i rozdałeś przypadkowym ludziom w zamian za narko

nie wiem. to zakrzywienie wydaje się mieć w sobie tyle emocji do wylania. a kim ja jestem teraz? co ja właściwie czuje? tu jest tyle przestrzeni. pustki. ciemności. nicości. jakieś tory. pociąg nadal jedzie. światło w ciemności