Oj dawno mnie tutaj nie było. Dni mijają zbyt szybko A doba jest za krótka. Mamy lato, wakacje . Znów tyle zmian , problemów, trosk i radości...

Przed nami przeprowadzka , w końcu na swoje. Do końca czerwca będziemy we własnym domu.

Ostatnimi czasy przeszliśmy horror z bostonką, zaczęło się od Kornelki i pokolei szlo na każde z dzieci. Już na szczęście wirus nas opuścił, ale czegoś takiego nie życzę nikomu.

Od lutego prowadzę własną działalność , co pozwoliło nam kupić domek i żyć fajnie.

Jeśli o moje zdrowie chodzi, dalej nie otrzymałam poprawnej diagnozy, mój mózg raz czuje się lepiej, raz gorzej. Zaczęłam psychoterapię i czekam na efekty.

W moim małżeństwie nadal świetnie. Jesteśmy w sobie zakochani po uszy jak pierwszego dnia .

Mamusiu skonczyl czwarta klase . Na świadectwie ma jedna dwójkę, dwie piątki i resztę czwórek. Jestem z Niego bardzo dumna, bo poziom był w tym roku naprawdę wysoki.

Kornelia skończyła 5 lat . Jest wspaniała, mądra dziewczynka , od września zaczyna zerowke.

Wiktorek bardzo poszedł do przodu, mówi, słucha, rozumie . Przestał krzyczeć, a machanie rękoma zdarza mu się sporadycznie. Niestety nadal nie akceptuje Igora, obaj walczą o zabawki i ciągle się biją

Igor ma rok i 2 miesiące. Nie ma ochoty chodzić. Raczkuje oraz chodzi trzymany za ręce. Nie panikuje bo poza tym rozwija się świetnie i nie widzę żadnych niepokojących zachowań. Wcinam wszystko co tylko zjeść się da, jak żadne z moich dzieci do tej pory. Ciągle się śmieje, troszkę mówi i pięknie się bawi.

Mam cudowną rodzinę A to najważniejsze.

Na ta chwilę siedzę w pociągu, jadę biznesowo do Warszawy na dwa dni.

Po powrocie wielkie pakowanie i przeprowadzka.

Pozdrawiam was wszystkich serdecznie i do nastepnego