Mitlosheim.

i tylko gapię się w fotografię , już tam nie będę , bo życie nie jest filmem z happy endem .

Miałam pisać o tym wczoraj, ale niestety czułam się zbytnio zmęczona żeby jeszcze włączać kompa od nowa. Wolałam połozyć się i porozmawiać przez telefon z pewną cudowną osobą. Zasnełam, o dziwo, bardzo wczesnie, zdając sobie sprawę, że i wcześnie będe musiała wstać. Niestety, nie mogę wam napisać po co. Niestety, na skutek dawno podjętych decyzji będzie to moja tajemnica.

Wczoraj wieczorem mialam taki sentymentalny humor. Wspominałam, rozczulałam sie nad pewnymi osobami w moim życiu. Tak jakoś mnie wzieło :) Zatrzymałam sie troszkę dłużej na Tobie. Tak jakos wyszło. ;D

Ide, musze umyć włosy, ogarnąć ból nogi i nadgarstków i wyjśc na długo oczekiwany spacer z Misiem.

Tak jakoś ostatnio nie za wiele czasu dla siebie mamy.

A potem mecz. Nie wiem jeszcze czy dam radę. Boli, boli, boli !

Podchodzę dwa kroki do przodu, za chwile musze zrobić jeden do tyłu.

Nie można mieć wszystkiego,nie można mieć niczego. Nie mając nic, masz nadal za wiele.