"Sokrates się uśmiechał, gdy mówiła wiem, że nic nie wiem
Nasze spojrzenie jakbyś tarł krzemień o krzemień"

Każda myśl mnie zabija, kolejny kamień na duszy..
Niespokojną duszę mam..

Wyszłabym teraz do lasu, w śniegu.. ale nie mogę alkoholu.
Każda minuta to dziwne doświadczenie..
Pierwszy raz nie wiem jak, nie wiem  gdzie!


Tam gdzie Ty się pogubiłeś, pogubiłam się ja..
Wszystko takie prawdziwe, takie realne - bałam się, że wróci do mnie zbyt wiele podobieństwa. 
Wspomnienia wzbudzają bezsilność.. 
Bezsilna! 


Czy chociaż raz coś się powtórzy? 
Jeśli jest taka możliwość, proszę o nią.
Teraz wiem, że musiałabym ją wykorzystać.
Wiem jak, ale czy się powtórzy to co ma się powtórzyć? 
Pomocy!


A tak poza tym, Kocham Was. Bez was by było mniej zabawniej.. ;) 
Dziękuje za wszystko, bo wiem że dzięki temu się pozbierałam z innych słabości.
Co mnie nie zabije, to rozpierdoli psychicznie.
Staję się silniejsza, ale jak długo tak można? !

Piątek, Panie dawaj ten piątek.. ;)