XXVII

Świat, jaki znaliśmy jeszcze nie tak dawno temu
z całą pewnością przestał już... istnieć

brzmi jak oklepany, ogólnikowy frazes
a jednak, gdyby tak się nad tym zastanowić
ów świat przestał działać w rytmie ludzi
obecnie to technologia i kapitał mają
własne tempo... a my, zwyczajni śmiertelnicy
jesteśmy tylko (nie)zbędnym pasażerem, bez kierownicy

tak bardzo chcę napisać za Hicksem...
"Hey! Don't worry, don't be afraid - ever -
because... this is just a ride."
ale nie mogę. Nie mogę tego uczynić
kiedy słowa te przestały być aktualne.
Owszem - to jest przejażdżka, ale już
nie nasza. A przynajmniej nie w naszej
dłoni spoczywa ster.

Ludzka masa gapiąca się w ekrany. Myślimy,
że 'uczestniczymy', podczas gdy naprawdę jesteśmy
tylko karmieni, jak kury przed ubojem.

Natomiast ci, którzy widzą to i rozumieją,
czują się bezradni, bo nie ma wspólnego języka
między masą a świadomością. Ludzie nie chcą
myśleć o zbliżającym się wielkimi krokami upadku.
Chcą mieć święty spokój, a system, który tak
skrupulatnie sami stawiają, genialnie im to sprzedaje.

"Nie analizuj. Przewijaj dalej."

Zupełnie jak w "They Live!"
"Sleep. Consume. Reproduce."

ot imperatyw przetrwania na
najniższym, instynktownym
poziomie


ale coś Ci powiem, jak kolega z 'Network' z 1976
"I WANT YOU TO GET MAD!"
jak się nie wnerwisz, to pozostaniesz przyklejony
do ekranu, będziesz czytać to obojętnie i...
scrollować dalej.



To co nazywam roboczo rozpadem świata, de facto
może być zanikiem więzi. Dawniej istniały struktury.
Wspólnota, naród, tradycja czy rodzina. 
One trzymały nas w pionie.

Dziś zostały zastąpione "tożsamościami", które niczym
naklejki są lekkie, dla wielu przyjemne. Łatwo jest
nam je zmienić, przecież nic nie ważą, produkowane
są masowo.

Nie ma w tym nic naturalnego... ale nie ma też przypadkowości
bowiem władza nad człowiekiem jest prostsza, gdy ten przestaje
wiedzieć kim w zasadzie tak naprawdę jest.

I gdzie w tym całym rozpadzie szukać choćby najmniejszego
śladu sensu. Pozostaje jedynie wierzyć, że wszystkie te
chore okoliczności, to co się dzieje, jest częścią Bożego
planu - a raczej częścią na jaką przyzwala, by ostatni
raz wstrząsnąć ludźmi i przywrócić ich do pionu.



Czasami, jak teraz, rzygać mi się chce na myśl o tym wszystkim.
Chyba właśnie to uczyniłem, "zmuszając" Cię do wchłonięcia tych
słów... i.. chyba za to przepraszam. 



_________________________________________
Jezu Chryste, choć jestem malutkim okruchem pyłu
uczyń mnie swoim narzędziem i poślij tam, gdzie
najlepiej będę wypełniał Twoją Wolę....