Uwielbiam te sytuacje gdy ktoś usłyszy kawałek rozmowy lub zobaczy sytuacje, w której do końca nie wie o co chodzi ale postanowi się wpierdolić. Dlaczego?
Albo nie ma swojego życia i musi za wszelką cenę zareagować

Albo ma chorobe XXI wieku czyli tzw. Ból dupy (uwaga można się zarazić)

Albo chce się popisać jaki to ma nie wyparzony język przy swoich znajomych

Ewentualnie nienawidzi tej osoby i postanowi się wtrącić, żeby ją zjebać i upokorzyć + dochodzą jeszcze wyzwiska, ubliżanie, grożenie itp.

Co ja tej osobie zrobiłam? Osobiście nic. Ale przepraszam. Nie będę stać bezczynnie jak ktoś nie szanuje czyjejś własności. Od tego się zaczęło. Było pare lat spokoju. Aż do dziś&

Nie będę opisywać dokładnie tej sytuacji, ale zobaczyła kawałek sytuacji, usłyszała co nie co, a resztę sobie pięknie dopowiedziała i już leci ten tępy wzrok pełen nienawiści w moją stronę. Oczywiście nie obyło się bez poskarżenia się swoim BFF o zaistniałej sytuacji, które też zaczęły na mnie z byka patrzeć jakbym kogoś zabiła albo popełniła jakieś przestępstwo. Czy żartowanie sobie z kimś to jest przestępstwo? A co ja zrobiłam? No cóż miałam zrobić? Musiałam się jakoś bronić prawda? Ale po przemyśleniu sprawy śmiałam się z tego, bo dla mnie takie zachowanie jest po prostu ŻAŁOSNE. Jeszcze z tekstem do mnie ja cie właśnie znam. I to za dobrze no ja pierdole, ciekawe skąd? Z plotek? No to rzeczywiście ma się czym chwalić. Tak prawdę mówiąc to nie jestem pewna czy ktoś do końca mnie zna, bo ja sama siebie czasem nie poznaje. Ludzie ogarnijcie się i bez potrzeby nie wpierdalajcie się w coś o czym nie macie pojęcia. Naprawdę. Bo przez taką sytuacje przestaje wierzyć w ludzkość. Masz swoje życie? Zajebiście, cieszę się. To zajmij się nim. Nie masz? No to trudno. Tak też bywa, ale to nie oznacza, że masz się na siłę wtrącać w życie kogoś innego. 

Taak na marginesie. Zgadzam sie z moją wychowawczynią- jestem wolnym człowiekiem i mogę robić co chce nie tłumacząc sie z tego nikomu.